Leesverslag De Bliksemdief

Percy Jackson en de Olympiërs de Bliksemdief

Door Iris de Jongh

Ik heb gekozen voor het boek de Bliksemdief uit de Percy Jackson-serie, geschreven door Rick Riordan. Ik kreeg dit boek al een tijdlang aangeraden door verschillende mensen, maar het lezen ervan kwam er op de een of andere manier gewoon nooit van. Daarom dacht ik dat het voor dit leesverslag een goed idee zou zijn om de Bliksemdief  er toch maar bij te pakken en te kijken of ik het daadwerkelijk zo leuk zou vinden als de mensen om mij heen. In dit leesverslag ga ik wat vertellen over het boek en alles er omheen. Waar het over gaat, maar ook wie het geschreven heeft en hoeveel bladzijden het bevat. Verder vertel ik mijn mening en heb ik twee verwerkingsopdrachten, een lange en een korte.

·         Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens

De titel van het boek is, zoals ik al eerder vertelde, de Bliksemdief. Het is het eerste deel uit een zevendelige boekenserie genaamd Percy Jackson en de Olympiërs. Deze serie is geschreven door de 51-jarige Rick Riordan. Hij heeft in 2008 de Mark Twain Award en in 2009 de Rebecca Caudil Award gewonnen, beide voor de Bliksemdief. Het boek heeft in totaal 332 bladzijden en 22 hoofdstukken en is origineel uitgegeven in Amerika. Later werd het vertaald naar het Nederlands en uitgegeven door Meulenhoff Boekerij. Deze uitgeverij is gevestigd in Amsterdam en heeft de Bliksemdief in 2009 uitgebracht, 4 jaar nadat het origineel uitkwam. Het is in totaal 1,2 miljoen keer verkocht en in 2010 verfilmd.

·         Hoofdstuk 2: Samenvatting

Percy Jackson is een jongen van twaalf met ADHD en dyslexie die op een school voor problematische kinderen zit. Hij krijgt vaak van zijn docent klassieke talen te horen dat hij goed moet opletten bij de lessen over mythologie en alles moet onthouden. Later blijkt hier een hele goede reden voor te zijn. Het verhaal begint wanneer Percy en zijn klasgenoten een schoolreisje hebben naar een museum. Zijn wiskundeleraar, mevrouw Dodds, vraagt ​​of hij een wandeling met haar wil maken. Tijdens de wandeling verandert mevrouw Dodds ineens in een vreselijk monster, dat vastberaden is hem te doden. Percy slaagt erin haar in stof te veranderen, maar hij weet op dat moment nog niet hoe dat kan. Na dit incident weet niemand van zijn klasgenoten of docenten meer dat mevrouw Dodds ooit heeft bestaan. Omdat hij op een kostschool zit, gaat hij aan het begin van de zomervakantie weer terug naar New York samen met zijn beste en enige vriend Grover. Daar wachten zijn lieve moeder en dronken stiefvader hem op.

Percy en zijn moeder gaan op vakantie naar een meer elke zomer. Dat waren ze dit jaar ook van plan, maar hun plannen worden hevig verstoord. Ze blijven uiteindelijk niet lang bij het meer, omdat Percy’s moeder besluit dat het tijd is voor Percy om naar een special kamp te gaan, voor kinderen zoals hijzelf. Op weg naar het kamp worden ze achtervolgd: de Minotaurus uit het Labyrint komt hen achter na en zorgt ervoor dat Percy’s moeder naar de onderwereld gaat. Van zijn docent klassieke talen heeft Percy eerder een speciale pen gekregen die in een zwaard verandert als je het dopje er vanaf haalt. Met dit zwaard, Doemtij genoemd, doodt Percy de Minotaurus en raakt gewond.

Nadat hij bij het kamp is aangekomen, wordt hij genezen door een meisje dat Annabeth heet. Zij is de dochter van Athena en vertelt hem dat hij een halfgod is en dat Kamp Halfbloed een kamp is voor kinderen die de goden met de sterfelijken hebben gekregen, halfbloeden of helden genoemd. In Kamp Halfbloed worden ze getraind om met monsters te kunnen vechten. Monsters uit de Onderwereld zitten halfbloeden constant achterna.Dit is ook de reden dat Percy eerder twee keer bijna wordt gedood door verschillende monsters. In het kamp is er voor elke belangrijke god of godin een huis waar hun kinderen bij horen. Niemand uit het kamp weet welke god de ouder van Percy is, dat is waarom ze hem meenemen naar het huis van Hermes, omdat ze dat altijd doen met nieuwe halfbloeden als ze niet weten wie de goddelijke ouder is. Dit huis staat onder leiding van Luuk. Luuk wordt een goede vriend van Percy in het kamp. Na een paar dagen ontdekt Percy dat Poseidon zijn vader is. Dit is een shock voor iedereen, omdat er na de Tweede Wereldoorlog een verdrag is getekend door Zeus, Poseidon en Hades dat ze geen kinderen meer zouden krijgen. Percy verhuist hierna naar het huis van Poseidon.

Na wat uitleg komt hij erachter dat het één grote chaos is op de Olympus, waar alle goden wonen. Zeus’ bliksemschicht is gestolen en hij wordt ervan verdacht. Als hij er niet snel voor zorgt dat de bliksemschicht terugkeert naar de Olympus, breekt er oorlog uit. Eigenlijk maakt dit hem niks uit, maar als hij van Hades hoort dat hij zijn moeder terugkrijgt in ruil voor Hades’ gestolen helm, gaat hij er toch mee akkoord om de bliksemschicht te zoeken en terug te brengen naar de Olympus. Hij denkt gedurende een groot deel van het boek dat de bliksemschicht in handen is van Hades, maar dit blijkt later niet het geval te zijn. Zo gaat hij op een missie om zijn moeder terug te krijgen, de gestolen bliksemschicht te vinden en terug te brengen naar de Olympische goden om zo de wereld te redden. Zijn vrienden Annabeth en Grover, die een sater is, helpen hem met deze missie.

Na veel avonturen, gevechten en gedoe komen ze uiteindelijk in de onderwereld. Hades vertelt daar dat hij zijn helm terug wil, het symbool van de duisternis. Percy zegt dat hij de bliksemschicht en helm niet heeft. Maar in de rugzak die hij van Ares, de oorlogsgod, heeft gekregen, verschijnt plotseling de bliksemschicht. Hierna komen ze erachter dat Ares de bliksemschicht én de helm had gestolen om een oorlog te kunnen beginnen. Als ze alle drie levend de onderwereld uitkomen, hebben Ares en Percy een gevecht op het strand. Door de kracht van het zeewater wint Percy en brengt hij de bliksemschicht terug naar de Olympus. Hierna keert hij terug naar Kamp Halfbloed met zijn vrienden.

Aan het einde van de zomervakantie blijkt ineens dat Luuk de oorspronkelijke bliksemdief was. Luuk zegt dat hij een meester had, die hem opdroeg de schicht de stelen. Hij probeert Percy te doden maar die ontsnapt wederom.

Het laatste wat Percy moet doen is een moeilijke beslissing maken: wil hij het hele jaar in Kamp Halfbloed blijven of terug keren naar zijn moeder, die gered is uit de Onderwereld? Hij besluit uiteindelijk om terug te keren naar zijn moeder, die scheidde van zijn stiefvader en om de volgende zomervakantie weer terug te gaan naar het kamp.

·         Hoofdstuk 3:  Mijn mening

Het verhaal is best wel onrealistisch, maar heeft ook realistische elementen. Goden bestaan helemaal niet. Natuurlijk heb je wel mensen die in één god geloven en persoonlijk vind ik dat daar niets mis mee is, maar in dit verhaal gebeuren zoveel onwerkelijke dingen dat je het gewoon niet als iets kan zien dat in het echte leven kan gebeuren. Bijvoorbeeld als Percy genoodzaakt is van een gebouw af te springen en het makkelijk overleeft doordat hij in het water landt. Ook de relatie tussen mens en god vind ik een beetje frappant: als de goden zouden willen, zouden ze zo tegen hun kinderen kunnen praten. Toch doen ze dat bijna nooit, en doen ze vaak alsof hun kinderen en andere mensen er niet toe doen, terwijl ze eigenlijk afhankelijk zijn van elkaar.

Het verhaal zet me aan het denken. Dit heb ik vaak als ik boeken lees, maar deze keer was het wel een graadje erger. Elke keer dat je denkt dat je het helemaal uitgevogeld hebt, blijk je er compleet naast te zitten. Zo is Percy er in het begin van het boek van overtuigd dat Hades in het bezit van de bliksemschicht is, maar eigenlijk had ik wel verwacht dat hij het niet zou zijn. Daarna lijkt het alsof Ares de bliksemschicht gestolen heeft, waarna je denkt: ‘Die had ik wel zien aankomen.’, maar dan word je écht verrast als blijkt dat Luuk de ware dief is.

Het verhaal is vlot verteld. Ik vind persoonlijk dat Rick Riordan een hele fijne schrijfstijl heeft. Hij heeft Percy Jackson in een ik-perspectief geschreven en beschrijft eigenlijk altijd Percy’s gedachten en handelingen uitgebreid waardoor je een heel goed beeld krijgt van wat er in het hoofd van Percy omgaat. Je weet eigenlijk (bijna altijd) net zoveel als het hoofdpersonage, behalve als er een flashforward plaatsvindt, wat heel af en toe gebeurt. Toch is het op sommige stukjes wel wat langdradiger, bijvoorbeeld als er een belangrijke ruimte wordt beschreven, maar zelf vind ik dit geen negatief punt. Als er wat langer wordt ingegaan op de beschrijving van iets, kan je een veel beter beeld krijgen en wordt de scène ook gelijk een stuk levendiger.

Het opvallendste fragment uit het boek vind ik het moment dat Percy erachter komt dat niet Ares, maar Luuk de bliksemschicht van Zeus heeft gestolen. Hij heeft Luuk tot dan als een van zijn weinige, ware vrienden beschouwd en het is dus echt figuurlijk een klap in zijn gezicht. Aan het begin van zijn missie om de bliksemschicht te vinden heeft hij een profetie voorspeld gekregen waarin gezegd wordt dat hij verraden zal worden door een vriend. Tot dan toe begrijpt hij niet op wie dat slaat maar op het moment dat hij daar alleen staat met Luuk dringt het tot hem door, wat echt nog meer spanning toevoegt aan de situatie. Als blijkt dat Luuk tijdens zijn missie ook geprobeerd heeft zijn plannen flink te dwarsbomen en hem zelfs in levensgevaar heeft gebracht, voel je tijdens het lezen gewoon het verraad dat Percy op dat moment voelt.

Fragment:

‘Het klinkt alsof je weggaat.’

Luuk wierp me een wrang lachje toe. ‘En of ik wegga, Percy. Ik heb je hierheen gebracht om afscheid te nemen.’

Hij knipte met zijn vingers. Een klein vuurtje bij mijn voeten brandde een gat in de grond. Er kroop iets glinsterend zwarts uit, ongeveer ter grootte van mijn hand. Een schorpioen.

Ik ging met mijn hand naar de pen in mijn zak.

‘Dat zou ik niet doen,’ zei Luuk waarschuwend. ‘Kuilschorpioenen kunnen vijf meter hoog springen. Hun angel gaat recht door je kleren heen. Binnen zestig seconden ben je morsdood.’

‘Luuk, wat…’

Toen drong het tot me door. Je zult verraden worden door iemand die jou een vriend noemt.

‘Jij,’ zei ik.

Hij kwam kalm overeind en klopte zijn spijkerbroek af.

De schorpioen sloeg geen acht op hem. Hij hield zijn zwarte kraaloogjes op mij gericht en bewoog zijn scharen terwijl hij op mijn schoen kroop.

‘Ik heb een hoop gezien in de wereld daarbuiten, Percy,’ zei Luuk. ‘Heb je het niet gevoeld, de duisternis die zich verdichtte, de monsters die sterker werden? Is het je niet duidelijk geworden hoe zinloos het allemaal is? Al die helden, marionetten van de goden. Ze hadden duizenden jaren geleden al ten val gebracht moeten worden, maar ze zitten er nog steeds, dankzij ons, halfbloedkinderen.’

Ik kon mijn oren niet geloven.

‘Luuk… je hebt het over onze ouders,’ zei ik.

Hij lachte. ‘En dus moet ik van ze houden? Hun dierbare “westerse beschaving” is een ziekte, Percy. De wereld gaat eraan kapot. De enige manier om het te stoppen is de hele zaak tot de grond toe afbranden en opnieuw beginnen met iets waarachtigers.’

‘Je bent net zo gek als Ares.’

Zijn ogen schoten vuur. ‘Ares is niet wijs. Hij heeft zich nooit gerealiseerd welke meester hij al die tijd diende. Ik had het je graag allemaal uitgelegd, Percy. Maar ik ben bang dat je niet lang genoeg meer leeft.’

De schorpioen kroop langs mijn broekspijp omhoog.

323-324

·         Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte opdracht: Zoek bij het boek dat je gelezen hebt minimaal één recensie, artikel, of boekverslag. Vergelijk op enkele punten jouw ervaring en gedachten met die van de andere lezer(s). Wat zijn de verschillen en wat zijn de overeenkomsten?

“Zelf heb ik eerst de film van Percy Jackson gezien, die ik erg leuk vond. Maar toen ik eenmaal het boek las, ging er een nog grotere wereld voor mij open. Rick Riordan heeft de Griekse mythes perfect verwerkt in zijn verhaal en er een moderne draai aan gegeven. Om deze boeken leuk te vinden, hoef je geen expert te zijn op het gebied van Griekse mythologie. Veel Griekse goden en mythes worden namelijk goed uitgelegd.

Het boek is makkelijk te lezen, er zit een prettige vaart in en in elk hoofdstuk is er wel wat actie. Ook bevat het boek veel droge humor en zijn er genoeg leuke wendingen in het verhaal. Er zijn ook veel leuke (mythologische) personages waardoor je dit boek met plezier leest. Dit boek kunnen twaalfjarigen lezen, maar ook mensen die een stuk ouder zijn, zullen dit boek kunnen waarderen. Het is soms jammer dat de hoofdstukken niet wat langer zijn, want sommige gebeurtenissen konden naar mijn mening wat gedetailleerder worden beschreven. De namen van de hoofdstukken geven soms ook een hint naar de inhoud van het hoofdstuk, en zelf vind ik dat erg leuk gedaan. Het einde maakt je erg nieuwsgierig naar het volgende boek van de serie, De Zee van Monsters. Oftewel, een geslaagd begin voor deze serie!”

Naar: www.youngadultbooks.nl

Op de meeste vlakken deel ik de mening van deze recensent, maar toch zijn er een paar puntjes waar ik het niet mee eens ben. In mijn ogen lijkt het boek me namelijk een stuk lastiger te begrijpen als je helemaal geen kennis van Griekse goden hebt. Ze worden zoveel gebruikt en genoemd in het verhaal dat je er natuurlijk niet omheen kan. Ik denk dat als je helemaal geen idee hebt wie bijvoorbeeld Dionysos is en je vergeet waar hij de god van is, dat je dan af en toe toch best wel verward kan raken om dingen die hij doet of die gebeuren.

Ik vind daarentegen wel dat de Griekse Mythen op een goeie manier in het verhaal zijn geplaatst doordat Rick Riordan er dus een moderne twist aan heeft gegeven. Zo ligt de Olympus bijvoorbeeld recht boven The Empire State Building, omdat dat “het centrum” van de wereld is.

Ik ben het er zeker mee eens dat er gezegd wordt dat er een prettige vaart in het boek zit. Rick Riordan is niet zo van het uitstellen en uitstellen en uitstellen in zijn boeken. Bijna elk hoofdstuk gebeurt er wel iets en ik heb nooit de neiging gehad het boek weg te leggen en iets anders te gaan doen omdat ik het saai vond. Je kan in de boeken ook heel  goed merken dat de hoofdpersonen allemaal aardig sarcastisch zijn, wat een leuk tintje geeft aan het boek. Dat sarcasme maakt het wat minder formeel en dat is precies wat een young adult boek nodig heeft.

Ik vind niet dat de hoofdstukken langer hadden gemoeten. Sommige hoofdstukken zijn inderdaad aan de korte kant, maar toch heb ik het idee dat de meeste hoofdstukken precies op het spannende moment stoppen en dat is eigenlijk ook de bedoeling natuurlijk, zodat je weer gaat verderlezen. Zelf ben ik ook erg fan van de namen van de hoofdstukken, dat is weer eens wat anders dan normaal. Hoofdstuk 1 heet bijvoorbeeld Ik laat per ongeluk mijn wiskundelerares exploderen.  Door zo’n titel ben je al meteen nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren en ga je het eigenlijk nog sneller lezen.

Lange opdracht: Maak een toets voor het boek dat je gelezen hebt, bestaande uit vijf waar/onwaar-vragen, vijf meerkeuzevragen en tien korte open vragen.

Opdracht 1: waar/onwaar-vragen

1.    De moeder van Annabeth is Demeter.

Waar / onwaar

2.    Halfbloeden zijn hetzelfde als helden.

Waar / onwaar

3.    Percy laat in het begin zijn wiskundelerares in stof opgaan.

Waar / onwaar

4.    Luuk probeert Percy op het einde te doden met zijn speciale zwaard.

Waar / onwaar

5.    Hades blijkt de bliksemschicht te hebben gestolen.

Waar / onwaar

Opdracht 2: meerkeuzevragen

1.    Percy en zijn moeder hebben een vakantiehuisje…

A.   aan zee.

B.   in de bergen.

C.   aan een meer.

2.    Percy heeft…

A.   ADHD en dyslexie

B.   PDDNOS

C.   niks bijzonders.

3.    De Olympus ligt waarboven?

A.   Het vrijheidsbeeld

B.   The Empire State Building

C.   Colombia University

4.    Wat is mevrouw Dodds?

A.   Een monster.

B.   Een aardrijkskundelerares.

C.   Er is geen mevrouw Dodds in het verhaal.

5.    Wat is er van Hades gestolen dat hij graag terug wilt?

A.   Zijn eeuwig vervloekte pantoffels.

B.   Zijn duistere staf.

C.   Zijn duistere helm.

Opdracht 3: open vragen

1.    

Waarom is het raar dat Percy de zoon is van Poseidon?

_______________________________________________________

2.    

Wat besluit Percy aan het einde van de zomervakantie te doen?

_______________________________________________________

3.    

Wat is Grover?

_______________________________________________________

4.    

In welk huis kom je als je niet weet wie je Olympische ouder is?

_______________________________________________________

5.    

Wat verslaat Percy op zijn weg naar Kamp Halfbloed?

_______________________________________________________

Antwoorden

Opdracht 1: waar/onwaar-vragen

1.    Onwaar

2.    Waar

3.    Waar

4.    Onwaar

5.    Onwaar

Opdracht 2: meerkeuzevragen

1.    C

2.    A

3.    B

4.    A

5.    C

Opdracht 3: open vragen

1.    Omdat Zeus, Poseidon en Hades een verdrag hebben getekend waarin staat dat ze geen kinderen met stervelingen meer mogen krijgen.

2.    Terug te gaan naar zijn moeder in New York en de volgende zomer terug te keren naar Kamp Halfbloed.

3.    Een sater en de beste vriend van Percy.

4.    Het Hermes-huis.

5.    De Minotaurus.

Bronvermelding

scholieren.com

Handboek Nederlands

wikipedia.nl

Leesverslag Harry Potter en de Steen der Wijzen

Harry Potter en de Steen der Wijzen

·         Hoofdstuk 1: Inleiding

Mijn boekkeuze voor dit leesverslag is Harry Potter en de Steen der Wijzen uit de Harry Potter-serie, geschreven door J.K. Rowling. Nadat ik alle films van Harry Potter had gezien, vond ik dat het ook nodig was om de boeken te lezen. Eerst kwam het er de hele tijd niet van, maar ik dacht dat dit leesverslag de perfecte gelegenheid was om toch eens een kijkje te nemen in de tovenaarswereld. In mijn leesverslag vertel ik wat achtergrondinformatie over het boek, waar het boek nou eigenlijk over gaat en ook maak ik twee verwerkingsopdrachten, een lange en een korte.

·         Hoofdstuk 2: Zakelijke gegevens

De titel van mijn boek is dus Harry Potter en de Steen der Wijzen. Het is het eerste deel van een zevendelige reeks en de auteur is de wereldberoemde J.K. Rowling. Ze heeft ook andere boeken geschreven, maar de Harry Potter-serie is veruit het meest bekend. Het behoort tot één van de meest verkochte boeken ter wereld. In totaal heeft het boek 232 bladzijdes. Harry Potter en de Steen der Wijzen is vertaald uit het Engels naar het Nederlands en heeft als Nederlandse uitgever De Harmonie. Deze uitgeverij is gevestigd in Amsterdam en bracht de Nederlandse versie uit in 1998 (de Engelse kwam uit in 1997).

·         Hoofdstuk 3: Samenvatting

Harry Potter is een tien jaar oude wees die bij zijn tante, oom en neefje, de Duffelingen, woont. Zijn ouders zijn omgekomen bij een auto-ongeluk, zo zeggen oom Herman en tante Petunia, en het vreemde, bliksemvormige litteken op Harry’s voorhoofd is ook aan dat ongeluk te wijten. Harry wordt slecht behandeld; hij draagt de veel te wijde, oude kleren van zijn moddervette neefje Dirk, slaapt in de kast onder de trap, wordt gepest en geslagen door Dirk en op alle andere mogelijke manieren benadeeld. 

Het boek begint echter tien jaar eerder, als oom Herman naar zijn werk gaat en allemaal vreemde dingen ziet; een kat zit voor zijn deur kaart te lezen, er vliegen voortdurend uilen over en in gewaden geklede mensen vormen groepjes op straat, totaal gelukkig lijkend over iets wat is gebeurd. Die nacht wordt Harry Potter, van een jaar oud, op de stoep gelegd bij de Duffelingen, door de oude, grijze Albus Perkamentus, een beroemde, wijze, machtige tovenaar, tevens het schoolhoofd van Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus Pocus. Vlak voor Harry’s elfde verjaardag komt er een brief voor Harry. Deze wordt afgepakt door oom Herman en de Duffelingen doen daarna veel pogingen de brieven, die steeds vaker opnieuw gestuurd worden, te ontlopen. Uiteindelijk belanden ze bij een huisje midden op zee. Om middernacht valt opeens een halfreus met woest haar het hutje binnen, zijn naam is Rubeus Hagrid. Hagrid vertelt dat hij sleutelbewaarder is op Zweinstein, en dat Perkamentus hem persoonlijk heeft gestuurd om Harry de brief te bezorgen. Ook vertelt Hagrid dat Harry een tovenaar is, en niet zomaar eentje, Harry heeft toen hij één jaar oud was, een sterke, dodelijke vloek overleefd, tegen hem gebruikt door de machtigste tovenaar aller tijden; Voldemort. Voldemort heeft twaalf jaar lang geheerst in de tovenaarswereld en vermoordde alles en iedereen die tegen hem was, zelfs Dreuzels (mensen die niet kunnen toveren en meestal niets afweten van de tovenaarswereld). Toen Voldemort Harry probeerde te vermoorden, hield Harry er enkel een litteken aan over, en er gebeurde nog iets vreemders: Voldemort verdween. Niemand heeft hem sinds die nacht weer gezien. Omdat de Duffelingen alles vrezen wat niet past in hun perfecte beeld van de wereld, hadden zij een hekel aan Lily Potter, Petunia’s zus, en haar man, James Potter. En om diezelfde reden hadden ze besloten Harry niks te vertellen van de waarheid, die ze hadden gelezen in een brief van Perkamentus, en zich voorgenomen een ‘gewone’ jongen van Harry te maken. Hagrid neemt Harry mee naar de Wegisweg, waar zij alle schoolspullen kopen die Harry nodig heeft. 

Aan het eind van de zomervakantie, na nog een paar vreselijke weken bij de Duffelingen, vertrekt Harry dan eindelijk naar Zweinstein, vanaf perron 9¾. In de trein ontmoet Harry Ron Wemel, een jongen met rood haar uit een groot, arm gezin. Ze worden goede vrienden met elkaar. Op Zweinstein zijn vier afdelingen, opgericht door vier heksen en tovenaars, enkele eeuwen geleden. De leerlingen op de afdelingen hebben dezelfde eigenschappen als de bijbehorende oprichter. Zo is er het trouwe, ijverige Huffelpuff, het slimme, wijze Ravenklauw, het ambitieuze, sluwe Zwadderich en het moedige, sterke Griffoendor. Harry en Ron worden ingedeeld bij die laatste afdeling, waar ook Rons broers zitten, en zijn de rest van hun schoolcarrière Griffoendors. Harry maakt een vijand uit Zwadderich; Draco Malfidus, een volbloed (heeft een tovenaarsvader en een tovenaarsmoeder) tovenaar uit een eeuwenoude tovenaarsfamilie die veel waarde hecht aan zuiver tovenaarsbloed. Ook heeft de leraar toverdranken, professor Severus Sneep, hoofd van Zwadderich, een hekel aan Harry, waarom is aanvankelijk niet duidelijk. 

Er gebeuren vreemde dingen op Zweinstein, merken Ron en Harry en Hermelien, een meisje dat ze later ook als vriendin krijgen. Zo is er een verboden gang in de school, waarachter zich een enorme, driekoppige hond verschuilt. Ook gedraagt Sneep zich vreemd; hij sluipt door de school. Na het uithoren van Hagrid, en wat achtergrondinformatie uit de bibliotheek van Zweinstein (door Hermelien opgezocht), weten Harry, Ron en Hermelien dat de Steen der Wijzen op Zweinstein is verborgen. De steen is uitgevonden door een eeuwenoude vriend van Perkamentus, Nicolaas Flamel, en bezit twee begerenswaardige eigenschappen: met behulp van de steen kan goud en levenselixer gemaakt worden. Sneep is uit op de steen, weten Harry en Ron zeker, ondanks de twijfels van Hermelien en de tegenspraak van Hagrid. Sneep wil de steen hebben om hem aan Voldemort te geven. Hagrid, zelf ooit van Zweinstein getrapt om geheime redenen, vertelt dan, op een avond vlak voor het einde van het schooljaar, dat hij, in ruil voor een drakenei, dronken en onbewust aan een in mantel gehulde figuur heeft verteld hoe je langs de driekoppige hond kan komen. Harry beseft dat Sneep de in mantel gehulde figuur was en wil die avond zelf gaan proberen de steen te pakken te krijgen, vóórdat Sneep dat doet. Zeker als blijkt dat Perkamentus naar Londen is vertrokken, omdat hij een bericht heeft gekregen van het Ministerie van Toverkunst. 

Samen met Ron en Hermelien komt Harry langs Pluisje (de driekoppige hond), langs de toverspreuken van een paar docenten in de kerkers onder Pluisje en in zijn eentje uiteindelijk langs de laatste toverspreuk. In de laatste kerker vindt hij een bijzondere spiegel, waardoor hij de Steen der Wijzen kan krijgen. Ook vindt hij Professor Krinkel, die twee gezichten blijkt te hebben. Zijn eigen gezicht aan de voorkant en die van Voldemort op zijn achterhoofd. Krinkel is de dienaar van Voldemort, niet Sneep. Sneep verdacht Krinkel er al van en probeerde hem van de Steen af te houden. In de spiegel ziet Harry hoe hij de Steen in zijn zak steekt, en op dat moment is de Steen ook in zijn werkelijke broekzak. Harry gaat in gevecht met Krinkel en zorgt ervoor dat de Steen niet in handen komt van Voldemort. Krinkel is gestorven na het gevecht, toen Voldemort zijn lichaam verliet. Voldemort is weer verdwenen. Harry ligt na het gevecht in een coma en als hij ontwaakt vertelt Perkamentus hem dat de Steen is vernietigd. Door de gebeurtenissen krijgt Griffoendor een hoop afdelingspunten en wordt schoolkampioen. Harry keert gelukkig terug naar de Duffelingen.

·         Hoofdstuk 3: Mijn mening

Het verhaal is totaal onrealistisch. Een tovenaarswereld is iets wat helemaal niet denkbaar voor ons is. Maar aan de andere kant: de Dreuzels in Harry Potter weten niks af van het wereldje waarin Harry en zijn vrienden zich bevinden. Dus misschien is er wel een tovenaarswereld? Nee hoor, waarschijnlijk natuurlijk niet, maar toch kan je er altijd over blijven fantaseren. Het boek is ook echt heel onvoorspelbaar. Op het ene moment denk je zeker te weten dat een bepaald persoon de dader van iets is, terwijl een paar hoofdstukken verder blijkt dat het om een totaal andere persoon gaat. Dit gebeurt heel veel in Harry Potter: dat je denkt te weten hoe iets in elkaar zit, maar er uiteindelijk toch achter komt dat jouw gedachten helemaal niet kloppen. Het verhaal zelfs is heel erg origineel. J.K. Rowling was één van de eersten (ik durf zelfs te zeggen de eerste) die een boek schreef over een tovenaarswereld. Omdat het een onderwerp is wat totaal niet vaak voorkomt bij boeken maakt het het verhaal automatisch interessant. Je weet niet hoe sommige personen reageren in de tovenaarswereld, je weet niet hoe magie kan worden toegepast en door de duidelijke beschrijvingen van J.K. Rowling kan je je echt inleven in de hoofdpersonages. Ook probeert J.K. Rowling alles zo goed mogelijk uit te leggen en daardoor is het makkelijk te begrijpen. Uiteindelijk vallen alle puzzelstukjes samen in één verhaallijn, waarin duidelijk wordt wat er bijvoorbeeld met Harry´s ouders gebeurt.

Het meest opvallende stuk uit het boek vind ik dit:

Er was al iemand – maar niet Sneep. Het was zelfs Voldemort niet.

Het was Krinkel. ´U!` bracht Harry moeizaam uit. Krinkel glimlachte. Al zijn zenuwtrekken waren verdwenen. `Ik,` zei hij kalm. ´Ik vroeg me al af wanneer je zou verschijnen, Potter.` ´Maar ik dacht – Sneep –` ´Severus?` Krinkel lachte; niet zijn gebruikelijke, onzekere gehinnik maar een kille, scherpe lach. ´Ja, Severus lijkt geknipt voor die rol hè? De ideale afleiding. Wie zou die arme s-stotterende p-professor Krinkel verdenken terwijl Sneep rondscheert als een reusachtige vleermuis?` Harry kon het niet geloven. Dat kon niet waar zijn, dat was onmogelijk!

In dit stuk komt Harry erachter dat het niet professor Sneep was die de Steen wilde stelen, maar professor Krinkel. Als je het boek voor het eerst leest zie je dat totaal niet aankomen en ben je eigenlijk net zo verbaasd als Harry is. Dat is ook de reden dat ik dit het opvallendste stuk vond. Je had echt totaal anders verwacht en toch blijkt dat je er helemaal naast zat met je gedachten. Dit bedoel ik dus ook met dat je denkt te weten hoe iets in elkaar zit, maar er uiteindelijk toch achter komt dat jouw gedachten helemaal niet kloppen. Dat is echt iets heel typisch wat vooral vaak voorkomt bij de Harry Potter-boeken.

·         Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte opdracht: Zoek bij het boek dat je gelezen hebt minimaal één recensie, artikel of boekverslag. Vergelijk op enkele punten jouw ervaring en gedachten met die van andere lezer(s). Wat zijn de verschillen en wat de overeenkomsten?

Recensie van Marijana Zivanovic

Harry Potter en de Steen der Wijzen is het eerste van zeven delen. Het is een boek vol avonturen die zo pakkend beschreven zijn dat je blijft lezen. Het is niet moeilijk om te begrijpen waarom Harry doet wat hij doet. Alles lijkt een relatie te hebben met de dood van zijn ouders en hij wil dolgraag meer over zijn ouders te weten komen.

De manier waarop het verhaal wordt verteld is heel beeldend. En bij ieder avontuur van Harry en zijn vrienden, kun je je bijna voorstellen dat je zelf ook kunt toveren als zij. Dat maakt het boek erg boeiend.

De geheime nachtwandelingen die Harry, Hermelien en Ron maken, staan eveneens boordevol spanning. Zo ook als zij ervan zijn de Steen der Wijzen te moeten redden uit handen van één van de docenten.

Harry luisterde. In de verte klonk een zacht geritsel en gerinkel.

‘Denk je dat het een geest is?’ ‘Geen idee… het klinkt meer als vleugels.’

‘Verderop brandt licht – ik zie iets bewegen.’

Aan het einde van de gang zagen ze een felverlichte, hoge, gewelfde ruimte. Het wemelde van de kleine vogels, flonkerend als juwelen, die door de kamer fladderden en zigzagden. Aan de overkant zagen ze een zware houten deur.

‘Denk je dat ze ons aanvallen als we de kamer oversteken?’ zei Ron.

‘Waarschijnlijk wel,’ zei Harry. ‘Ze zien er niet erg gevaarlijk uit, maar als ze met z’n allen op je neerduiken… Nou, er zit niets anders op… daar gaat ie.’

Bovendien gebeurt er na bijna ieder hoofdstuk wel iets onverwachts en kun je om die reden ook al niet stoppen met lezen. Zo word je gedurende het hele boek op het verkeerde been gezet over bepaalde personages en blijkt pas aan het einde hoe het werkelijk zit en dat is verrassend.

Voor de ultieme ontspanning en een vlucht uit de dagelijkse sleur is Harry Potter en de Steen der Wijzen een zeer geschikt boek. Als je houdt van fantasieverhalen, tovenarij en hocus pocus dan is dit boek zeker een aanrader.

Ik ben het eerlijk gezegd helemaal eens met deze recensie. Alles wat ze zegt, klopt eigenlijk ook. De schrijfstijl van J.K. Rowling is heel herkenbaar, en heel fijn om te lezen. Het lezen gaat redelijk snel door hoe vlot ze het vertelt. In vrijwel ieder hoofdstuk gebeurt net als je wil gaan stoppen met lezen wat spannends, waardoor je juist níet kan stoppen met lezen. Je verplaatsen in de personages is zeker niet moeilijk, vrijwel alle keuzes die gemaakt worden door bijvoorbeeld Harry, Ron of Hermelien, worden gemaakt met een goede reden. Ook even opgaan in je eigen wereldje is niet lastig bij dit boek. Soms lijkt het haast wel alsof jij zelf ook kan toveren. J.K. Rowling schrijft zo duidelijk en beeldend dat je het zo voor je ziet en dat maakt een verhaal veel levendiger.

Lange opdracht: Laat twee hoofdpersonen met elkaar corresponderen. Schrijf minimaal drie brieven (per brief ongeveer een half tot een heel A4)

Bij deze opdracht laat ik Harry en Ron brieven naar elkaar sturen tijdens de zomervakantie.

Hoi Harry,

Hoe gaat het bij de DUFfelingen? Ik hoop dat ze niet te streng voor je zijn. Mijn vader heeft weer een Dreuzelvoorwerp behekst! Dit keer een mixer. Hij heeft ervoor gezorgd dat de mixer kan praten. Echt weer iets voor pa. Je gaat trouwens nooit raden wat er is gebeurd! Ik vertel het maar gewoon meteen: we hebben de Toverloterij gewonnen! Nu kan ik eindelijk een nieuwe toverstok kopen. Ik neem aan dat je ons incidentje niet bent vergeten waarbij mijn toverstok het nodig vond te breken. Niet echt handig. Maar gelukkig kan ik nu dus een nieuwe kopen. Het is best saai hier, ook al is Percy (je bent mijn brave broer niet vergeten toch?) Klassenoudste geworden. Hij is nu een van de belangrijkste mensen van onze afdeling en geloof me, er is niet één moment geweest waarbij hij het er niet over had, zo trots is ie. Volkomen onnodig in mijn ogen, maar goed, wat doe je eraan? Wil je eigenlijk nog een keertje komen logeren? Dat zou echt heel gezellig zijn! Laat maar weten of dat gaat lukken en anders houden we het wel bij schrijven, dat is tenminste iets. Goed, ik moet de brief nu af gaan sluiten, want ik hoor mijn moeder schreeuwen dat we gaan eten. Oké, hopelijk schrijf je snel iets terug!

Groetjes van Ron

Beste Ron,

Alles gaat goed hier! Natuurlijk niet beter dan eerst, maar goed, het kan ook erger. Dirk is nog steeds als de dood voor me. Hij denkt dat ik hem ga omtoveren in een pad ofzo. Pure onzin natuurlijk, maar zolang ik hem daarmee kan pesten hoor je mij niet klagen. Al mijn tovenaarsspullen staan onder de trap, dus ik kan geen huiswerk maken. Misschien kan ik het slot kraken en stiekem mijn spullen pakken. Ik mag natuurlijk niet toveren buiten school dus dat zal een hele opgave worden, maar ik heb toch niks anders te doen. Gisteren liet ik een glas vallen en toen heb ik een pak slaag gekregen van tante Petunia. Wat een rotmens is het toch ook. Als haar kleine Dirkje iets laat vallen kan hij er natuurlijk helemaal niks aan doen. *kuch kuch* Nou, in ieder geval heb ik het wel lekker rustig hier. De Duffelingen ontwijken me het liefst heel de dag en zelfs tijdens het eten keuren ze me geen blik waardig. Heel erg vind ik het niet, ik was al wel een beetje klaar met dat eeuwige gepest van Dirk. Hoe gaat het nou eigenlijk met jou? En Schurfie? Dat die oude rat nou nog steeds niet dood is.. Grapje hoor, ik weet hoe gek je op hem bent. Ik zou dolgraag nog een keertje komen logeren, maar ik denk niet dat het gaat lukken. Ook al negeert oom Herman me de hele dag, ik heb toch het idee dat hij me in de gaten houdt. Hij is vast bang dat mensen erachter komen dat ik ook besta. Dat zou hun perfect imago natuurlijk schaden. Nou, ik sluit de brief hierbij af, anders wordt het wel heel veel perkament voor mijn trouwe uil, hè Hedwig? Ik hoop dat deze brief überhaupt gaat aankomen, maar als je dit leest, schrijf gauw terug!

Groetjes van Harry

Hoi Harry,

Leuk om van je gehoord te hebben! Ik was al bang dat je niet eens zou mogen schrijven vanuit die gevangenis die de Duffelingen thuis noemen. Goed om te horen dat je Dirk bang kan maken. Ik heb hem natuurlijk nog nooit ontmoet, maar als je over hem praat klinkt hij haast net zo erg als die arrogante Draco Malfidus. Ik heb  echt een hele grote hekel aan hem. Heel irritant dat je niet bij je toverspullen kan. Ik heb al een kijkje genomen in het boek Toverdranken en heb al gemerkt dat het volgende schooljaar zeker niet makkelijker zal worden. Ik zal aan Fred en George vragen of ze een manier weten waarop je dat ellendige slot open kan krijgen. Mijn broers weten echt alles van dat soort dingen. Jammer dat je niet kan komen logeren. Het zou echt heel gezellig geweest zijn. Ik snap het wel hoor. Als zelfs een brief schrijven moeilijk is, dan zal logeren al helemaal niet mogen. Gelukkig zien we elkaar snel weer als de vakantie is afgelopen. En wat Schurfie betreft; het is maar een oude rat die de hele dag slaapt en geen ene klap uitvoert. Het lijkt nu haast al alsof hij dood is. Maar je hebt wel gelijk: hij is en blijft mijn rat en ik zou hem niet kwijt willen.  Ik ga binnenkort op vakantie naar Egypte, dankzij het geld dat we hebben gewonnen. Ik had nooit durven dromen naar zo´n ver land te kunnen, we hadden er het geld gewoon niet voor. Gelukkig nu wel, ik ben echt benieuwd wat voor spreuken de farao´s op hun piramides gebruikten. Het zullen wel ingewikkelde beheksingen zijn, want ik geloof niet dat er heel veel grafrovers in geslaagd zijn de schatten te stelen. Maar in ieder geval: ik ga volgende week al weg, dus ik denk niet dat het handig is om nog terug te schrijven. Ik ben in ieder geval blij dat ik een brief van je heb gekregen, ook al is het er maar één. Nu ben ik er tenminste zeker van dat je niet dood bent. Nou ja, ik hoop dat je het nog even uithoudt bij de Duffelingen en dan zie ik je wel weer op school!

Groetjes van Ron 


Bronvermelding:
- Handboek Nederlands
- Harry Potter en de Steen der Wijzen

- scholieren.com (samenvatting)

Leesverslag Starters

 “Starters”

Door Iris de Jongh

— Inleiding 

Ik heb voor het boek Starters gekozen. In de mediatheek viel mijn oog op de mysterieuze voorkant en titel met onderschrift: "De Bodybank wil haar jeugd". Het sprak me wel aan en ik toen ik de achterkant had gelezen en ook nog eens van Louise had gehoord dat haar zus het een leuk boek vond, wist ik dat dit mijn definitieve keuze zou worden. In mijn leesverslag ga ik informatie geven over dit boek, ga ik vertellen wat er in gebeurt en geef ik mijn mening over het verhaal. 

— Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens

De titel van mijn boek is Starters. Het is vertaald van het Engels naar het Nederlands en de originele schrijfster is Lissa Price. Het boek heeft in totaal 350 bladzijden waar echt het verhaal instaat, en nog een paar extra bladzijden met informatie over de schrijfster, etc. In die 350 bladzijden zijn 30 hoofdstukken verwerkt. De Nederlandse uitgever is Van Holkema & Warendorf, gevestigd in Houten. Deze uitgever bracht het boek uit in mei 2012. 

— Hoofdstuk 2: Samenvatting

Het verhaal speelt zich af in Amerika. Na een Sporenaanval op het land zijn er alleen nog maar Starters (jongeren) en Enders (ouderen) over. Er zijn meer Enders dan Starters, waardoor de Enders alle macht naar zich toe hebben getrokken. Starters hebben maar weinig rechten, zeker de Starters die geen familie meer hebben. Callie en haar broertje Tyler horen bij die groep. Ze leven op straat, “wonen” in oude, leegstaande gebouwen en hebben geen geld.  Het leven is niet makkelijk voor ze, zeker omdat Tyler flink ziek is. Op dat moment besluit Callie haar lichaam te verhuren aan aan een bedrijf dat TopBestemmingen heet. Hier kunnen de Enders een jong lichaam huren, zodat zij nog van alles kunnen ondernemen. Natuurlijk gaat dit bij Callie mis. Zij krijgt een huurder die wraak wil nemen op de organisatie vanwege haar eigen kleindochter, die ook haar lichaam heeft verhuurd. 

Topbestemmingen is nu van plan om ervoor zorgen dat rijke Enders niet alleen lichamen kunnen huren, maar ook kunnen kopen. Callie wil ervoor zorgen dat dit nooit mogelijk gaat worden. Ze leert een rijke jongen kennen, Blake, en op den duur krijgen zij een relatie. De grootvader van Blake, senator Harrison, is door Topbestemmingen gedwongen samen te werken met de Bodybank. Hier kom je pas aan het einde van het boek achter. Ook blijkt aan het einde dat de Ouweheer in het hele verhaal in Blakes lichaam zat. Hij had Callie dus gemanipuleerd en was in Blakes lichaam gegaan om achter informatie te komen. Callie krijgt gedurende het boek veel vrienden, oude Enders in huurlichamen, die haar met haar missie helpen. Uiteindelijk confronteren Callie en haar vrienden de buitenwereld met Topbestemmingen en wordt het bedrijf gesloopt. 

Helena (haar huurder) is gedurende het verhaal doodgeschoten en heeft de helft van haar vermogen aan Callie nagelaten. Zo leven Callie en haar broertje uiteindelijk in een kast van een huis en krijgt Tyler de nodige medicatie voor zijn longziekte. 

— Hoofdstuk 3: Mijn mening

Het boek is onrealistisch, want het is heel onwaarschijnlijk dat wat in het verhaal gebeurt, ook in het echt kan gebeuren. Als voorbeeld: er zou nooit zoiets als een Bodybank kunnen  zijn in onze wereld. Het zou vrijwel onmogelijk zijn om van lichamen te kunnen wisselen. Ik zie ons tenminste in de toekomst niet in het lichaam van iemand anders rondlopen. Ook zou het waarschijnlijk in de toekomst niet mogelijk zijn om pillen te kunnen slikken waarvan je tweehonderd jaar kan worden. Dit zijn dus pillen waardoor er zoveel mensen oud zijn in het verhaal: alle Enders slikken die pillen en bereiken daardoor een erg hoge, onnatuurlijke leeftijd.

Het boek is verrassend, omdat er erg veel onverwachte wendingen in zitten. Als voorbeeld: aan het einde van het boek komt Callie erachter dat de Ouweheer zelf heel de tijd in Blakes lichaam zat. Dit is iets wat je echt niet zag aankomen. Ook was het even een verrassing toen bleek dat de senator gedwongen was te werken met Topbestemmingen. Je denkt namelijk heel het boek lang dat hij echt de slechterik is en dat hij wil dat Enders lichamen kunnen gaan kopen, maar je komt er aan het einde dus achter dat hij gedwongen was door Topbestemmingen en dat hij eigenlijk helemaal niet zo slecht is.

Het boek zet me aan het denken, en dan heb ik het vooral over het einde. Hoe gaat het nu verder, zonder de Bodybank? Starters is het eerste deel van een trilogie en doordat het eigenlijk lijkt alsof er niks meer is om over te schrijven, ben ik benieuwd naar het tweede en derde deel. Wat is dit verhaal zonder een Bodybank? Je gaat erover nadenken en daardoor word je steeds nieuwsgieriger naar wat er mogelijk kan gaan gebeuren in deel twee en drie.

 

— Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte verwerkingsopdracht:

Zoek bij het boek dat je gelezen hebt minimaal één recensie, artikel of boekverslag. Vergelijk op enkele punten jouw ervaring. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten?

 

(Recensie van de site booksandkisses.nl, door Lisanne G.)

 

"Ik vond ‘Starters’ een heerlijk boek! Je wordt binnen no-time helemaal in het verhaal gezogen. De wereld waarin het zich afspeelt is natuurlijk bizar, maar Lissa Price weet het zo te omschrijven dat het wel geloofwaardig blijft. In het begin moet het verhaal wel een beetje op gang komen, dat komt omdat de Starters namelijk niks meekrijgen van wat de Enders met hun lichaam doen tijdens de huurperiode. Pas als Callie wakker wordt in haar eigen lichaam in een andere omgeving krijgt ze in de gaten dat er iets mis is. Dan komt het verhaal helemaal los en kun je het ook niet meer weg leggen! Callie is een leuk, geloofwaardig personage. Je kunt merken dat de oorlog invloed op haar heeft gehad, maar ondanks alles blijft ze vechten voor haar geluk en dat van haar broertje. Daarnaast blijft het ook een jong meisje dat zich druk maakt over echte meiden dingen zoals jongens. Naast een flinke dosis spanning, zit er ook een scheutje romantiek in het boek verwerkt.

Het allerleukste van het verhaal vind ik de band die ontstaat tussen Callie en haar huurder. Één lichaam, twee zielen. Dat doet me een beetje denken aan ‘Zielen’ van Stephenie Meyer, maar in dit geval in een heel andere situatie. Als je denkt dat je alle spanning hebt gehad, dan heb je het mis. Op de allerlaatste bladzijdes staat namelijk een mega opening voor een tweede boek, waardoor je weer helemaal op het puntje van je stoel zit!

Kortom, ik heb echt van het boek genoten. Een spannend verhaal met een vleugje romantiek, wat wil je nog meer? Dit boek heeft terecht de Beste YA Thriller Award van Crimezone in de categorie ‘buitenland’ gewonnen. Ken je het verhaal al en vind je het ook een leuk boek? Niet getreurd, er schijnt een tweede deel aan te komen. Ik kijk er nu al naar uit!"

Ik ben het zelf eigenlijk eens met bijna alles wat wordt gezegd in deze recensie: als je eenmaal begint met lezen, kan je niet meer stoppen. Ik had dit boek zó uit, omdat het gewoon nooit verveelde. Zoals al wordt gezegd, Lissa Price heeft het verhaal zo gemaakt, dat het net nog een beetje realiteit bevat en daardoor wordt het ook niet saai en voorspellend. Het boek blijft spannend tot de allerlaatste bladzijde en nadat ik dit deel heb gelezen, ben ik zeker ook geïnteresseerd in deel twee en deel drie. Ik had alleen niet echt dat het op gang moest komen. Toen ik eenmaal een paar bladzijden had gelezen, kon ik het boek niet meer wegleggen. Zeker een aanrader voor iedereen die van spanning in boeken houdt!

Lange verwerkingsopdracht

Maak een toets voor het boek dat je gelezen hebt, bestaande uit vijf waar/onwaar-vragen, vijf meerkeuze vragen en tien korte open vragen.

Waar/onwaar-vragen:

Streep bij de volgende zinnen door of het waar of onwaar is.

Starters is het eerste deel van een vierdelige boekenserie.

Waar/onwaar

2. De hoofdpersoon heeft een broertje.

Waar/onwaar

3. Er zijn meer Starters dan Enders.

Waar/onwaar

4. Callie's rijke vriend heet Lake.

Waar/onwaar

5. De Ouweheer is het hoofd van de Bodybank.

Waar/onwaar

Meerkeuzevragen

Beantwoord de volgende vragen met a, b of c.

1. De senator heet ...

a Hallison

b Woodland

c Harrison

2. Het broertje van Callie heeft een ziekte, namelijk: 

a een longziekte

b een nierziekte

c een hartziekte

3. De huurder van Callie wil wraak nemen omdat:

a haar zoon zijn lichaam ging verhuren

b haar kleindochter haar lichaam ging verhuren

c haar kleinzoon zijn lichaam ging verhuren

4. Waarom verhuurt Callie haar lichaam?

a ze wil haar ouders redden

b ze wil haar vriend redden

c ze wil haar broertje redden

5. Waar wonen Callie en haar broertje in het begin van het boek?

a in oude leegstaande gebouwen

b in een rijtjeshuis

c in een flat

Open vragen

Beantwoord de open vragen met de informatie uit dit boekverslag.

Wie zit er gedurende het boek in Blake's lichaam?

___________________________________________

2. Waar speelt het verhaal zich af?  

____________________________

3. Waar wonen Callie en haar broertje aan het einde van het boek?

______________________________________________________

4. Met wie krijgt Callie een relatie?

____________________________

5. Wat gebeurt er uiteindelijk met de Bodybank?

_______________________________________

6. Waarom zijn alle volwassenen dood?

_______________________________________

7. Waarom willen de Enders weer een jong lichaam?

___________________________________________

8. Wie is de opa van Blake?

________________________

9. Hoe kunnen Enders zo oud worden?

________________________________

10. Waarom denkt Callie dat senator Harrison een slechterik is?

______________________________

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Antwoorden

Waar/onwaar vragen:

1. Onwaar

2. Waar

3. Onwaar

4. Onwaar

5. Waar

Meerkeuzevragen:

1. c

2. a

3. b

4. c

5. a

Open vragen:

1. De Ouweheer

2. Amerika

3. In een villa, gekocht van het geld van Helena

4. Blake

5. Het bedrijf wordt opgedoekt

6. Door een Sporenoorlog

7. Zodat ze weer nieuwe dingen kunnen ondernemen

8. Senator Harrison

9. Door pillen

10. Omdat hij in het begin gedwongen is voor de Bodybank te werken