Lieve Claire,
Ik heb je veel te vertellen! Ik schrijf deze brief vanuit de gevangenis. Ja, je leest het goed: vanuit de gevangenis. Hoe dit komt zal ik je vertellen. Mijn man was na een van zijn vele jachtpartijen niet terug gekeerd. Ze gingen hem zoeken en vonden hem dood bij een steen. Hij had een gigantische hoofdwond! Ik was hartstikke verdrietig en wilde natuurlijk weten hoe dit was gekomen. Ze stelden vast dat hij van zijn paard was gegooid, tegen een steen aan, maar ik dacht iets anders. Hoe zou het nou kunnen dat je van een rots zo'n diepe wond krijgt en geen schrammen of wonden op je armen eh handen hebt? Als hij zou aangevallen zijn zou hij zich zeker hebben verweerd. Ik vertelde dit aan Oeni en we stelden vast dat de farao wel vermoord moest zijn. Maar ja, door wie? Ik stuurde Oeni meteen op pad om de dader te vinden. Oeni kwam er toen achter dat Horemheb hem vermoord had! Waarom? Ik zal het je vertellen: Toen Achnaton nog leefde had hij soms van die weerzingwekkende buien. Dan deed hij verschrikkelijke dingen en eiste hij het onmogelijke zoals het hoofd van iemand laten afhakken die hem dwarszat. Die avond was Horemheb aan de beurt. Achnaton haalde een pijl en boog, richtte die op iedereen in de kamer en liet de pees los terwijl de pijl gericht was op Pepi, Horemhebs zoon. Horemheb was natuurlijk woedend en wilde Achnaton het liefst vermoorden, maar dat kon niet: hij werd te goed bewaakt. Toen heeft hij maar zijn nazaat vermoord, mijn man dus! Ik ben zo boos op hem, mijn man heeft toch helemaal niks gedaan! Hoe kon hij! Maar nu komt het waarom ik in de gevangenis zit: Eje heeft oen hij de kans kreeg plotseling de macht gegrepen en mij zonder pardon in de gevangenis gegooid. Daar zit ik nu nog steeds. Gelukkig mag ik wel een brief schrijven, maar ze lezen natuurlijk wel voor wie; anders zou ik gewoon een brief naar een andere stad sturen en om hulp vragen. Ik mis mijn man en mijn oude leven. Hoe kom ik uit deze gevangenis?!
Veel liefs van Linda
