zaterdag 13 december 2014

Leesverslag

DE HONGERSPELEN

•     Inleiding

Ik heb voor het boek de Hongerspelen gekozen, omdat ik een ontzettend grote fan ben van de films. De Hongerspelen is het eerste deel van een trilogie, geschreven door Suzanne Collins. Mijn zus had dit boek al en raadde me aan het ook te gaan lezen. Dit heb ik gedaan en ik vond het een heel goed boek. In mijn leesverslag ga ik wat vertellen over de inhoud van dit boek, de auteur en mijn eigen mening. Verdere details hierover krijg je later te lezen.  



 •     Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens

De titel van mijn boek is oorspronkelijk 'The Hungergames'. Ik heb de vertaalde versie hiervan gelezen, namelijk 'De Hongerspelen'. De schrijfster hiervan is de 52-jarige, Amerikaanse Suzanne Collins. De Hongerspelen werd uitgegeven in 2008. De Nederlandse uitgever is 'Van Goor'. Deze uitgeverij is gevestigd in Gouda.

Na 2008 stopte zij niet met schrijven; de 3 volgende jaren schreef zij ook deel 2 en 3, Catching Fire en Mocking Jay, vertaald Vlammen en Spotgaai. De Hongerspelen heeft in totaal 340 bladzijdes en 25 hoofdstukken. Het was zo'n succes dat alle 3 de boeken verfilmd werden. Deel 1, 2 en 3 ( part 1 ) zijn al in de bioscoop verschenen. Er komt nog één deel aan, deel 3 ( part 2 ). 



•     Hoofdstuk 2: Samenvatting

De Hongerspelen gaat over de 16-jarige Katniss Everdeen. Zij woont in Panem, een land dat ooit bekendstond als Noord-Amerika, samen met haar moeder en haar zusje Prim. Haar vader werkte ooit in de mijnen, maar is bij een ontploffing omgekomen. Panem is verdeeld in 12 Districten en het Capitool. Katniss Everdeen woont in het 12e en armste District. Elk District heeft zijn eigen handelsmerk. Van District 11 is dat werken in de boomgaard, District 8 is houthakkerij en District 12 heeft als kenmerk steenkool. Hoe lager de Districten, hoe welvarender het daar is. In District 1 hebben ze bijvoorbeeld een beter leven dan in District 12. Alle Districten werken voor het Capitool, een grote stad waar alle rijke mensen wonen. 

Omdat er ooit een opstand tegen het Capitool was, die uiteindelijk mislukt is, moeten alle Districten boeten. Elk jaar worden de Hongerspelen uitgevaardigd. 24 door loting aangewezen tributen, één jongen en meisje uit elk District, gaan een strijd aan op leven en dood met elkaar, puur als vermaak voor het Capitool. Wie de Spelen wint, krijgt eeuwige roem. Elk District heeft iemand uit het Capitool die de lootjes trekt. In District 12 is dat Effie Prul. En dit jaar wordt Prim uitgeloot.. Katniss weet dat dit de dood zal betekenen voor haar zusje en neemt haar plaats in om de arena in te gaan. Ze neemt afscheid van haar zusje en belooft te winnen. Diep van binnen weet ze dat dat niet gaat lukken, omdat de jongens en meisjes uit de eerste 4 Districten, ook wel Beroeps genoemd, al hun hele leven trainen voor de Hongerspelen. 

Nadat ze afscheid heeft genomen wordt ze door een trein naar het Capitool vervoerd. Tijdens de reis maakt ze kennis met Peeta, de jongen die uitgeloot is in District 12. Ook ontmoet ze haar mentor, Haymitch, die haar en Peeta gaat helpen de Spelen te overleven. Haymitch is een eerdere winnaar, maar heeft alles verloren en is begonnen aan de drank. Als ze in het Capitool zijn aangekomen, krijgen ze voor een paar dagen meer rijkdom dan ze ooit hadden durven dromen. Ze maken ook kennis met de tributen uit de andere districten. Omdat overleven erg moeilijk is in de arena, kan je ervoor zorgen dat je sponsors krijgt. Deze kunnen je, als je in grote problemen verkeert, parachutes sturen waar overlevingsmiddelen inzitten. Om sponsors te krijgen, moet je laten zien hoe goed je bent in de arena. Van te voren krijg je twee keer de kans om te trainen en dan moet je je vaardigheden laten zien aan de sponsors. Zij kiezen dan of ze je willen sponsoren in de arena. 

Katniss heeft een stylist, Cinna, waar ze in die paar dagen heel close mee wordt. Als het uiteindelijk zo ver is en ze de arena in moet, wenst hij haar geluk. Ze wordt ondergronds in een buis gezet die haar als een lift naar boven de arena in brengt. Katniss' specialiteit is boogschieten en in bomen klimmen. De arena blijkt een heel groot bos te zijn, met in het midden een grote kale oppervlakte met daaromheen allemaal bos. In het midden van die kale oppervlakte staat de Hoorn des Overvloeds. Daar liggen rugzakken met wapens en eten die de tributen moeten pakken, willen ze overleven. Alle tributen staan op een verhoging en er wordt afgeteld van tien tot nul. Ren je voor de nul al van de verhoging af, dan word je opgeblazen. Na tien seconden rent Katniss naar de Hoorn en pakt een rugzak. Ze wordt twee keer bijna vermoord, maar redt het uiteindelijk wel en rent zo hard als ze kan het bos in. Peeta ziet ze niet, maar uiteindelijk blijkt dat hij zich heeft aangesloten bij de Beroeps. Katniss denkt eerst dat het echt is, maar uiteindelijk bleek dat Peeta het alleen had gedaan om Katniss te beschermen. Hij is namelijk verliefd op haar. 

Uiteindelijk blijven Peeta en Katniss met zijn tweeën over. In de arena zijn veel dingen giftig, zo ook een bepaalde soort bes, Night Lock. Katniss doet alsof ze verliefd is op Peeta, maar Peeta is echt verliefd op Katniss. Ze weten dat ze elkaar niet kunnen vermoorden, dus pakken ze allebei een handjevol de giftige bessen. Ze willen tegelijkertijd zelfmoord plegen. Als ze aftellen van drie naar nul, roept in de laatste seconde de Hoofdspelmaker dat ze samen gewonnen hebben, anders zouden de Spelen dit jaar geen winnaar hebben. Omdat dit als een rebelse daad werd gezien door sommigen uit het Capitool, moet Katniss bewijzen dat het een daad was van ware liefde, en niet van rebellie.

Thuis aangekomen in District 12, krijgen ze een huis in de Winnaarswijk. Dit is een wijk met een stuk of tien ontzettend grote huizen. Daar gaat ze met haar moeder en Prim wonen. Ze wordt een tijdje na de Spelen nog gefilmd door camera's van het Capitool, dus als die er zijn moet ze doen alsof ze compleet verliefd is op Peeta. Als de camera's even niet filmen, doen Peeta en Katniss alsof ze niet bestaan voor elkaar. Dit spannende deel wordt vervolgd door deel 2, Vlammen.



•     Hoofdstuk 3: Mijn mening

Dit boek vind ik heel goed geschreven, omdat het me echt laat meeleven met de hoofdpersoon, Katniss. In je hoofd beleef je het verhaal echt alsof jij zelf Katniss bent. Ook ga je je onbewust afvragen wat jij zou doen in bepaalde situaties. Als ik dit soort boeken lees, heb ik ook heel vaak dat je gewoon dingen tegen de hoofdpersoon gaat zeggen, zoals: "Neee! Doe dat nou niet!". Ook al weet je dat ze natuurlijk nooit terug gaan praten, toch doe je het.

Ik vind dit boek ook erg origineel, omdat ik eigenlijk nog nooit echt zoiets heb gezien of gelezen. Suzanne Collins, de schrijfster, heeft zich deels laten inspireren door de Griekse mythe over de Minotaurus in het Labyrint. Ik vind echt dat ze er een heel bijzonder verhaal van heeft gemaakt, omdat ze een eigen draai heeft gegeven aan de mythe op een originele manier met de Spelen. 

Dit boek maakt je ook heel nieuwsgierig. Steeds als er iets spannends gebeurt, ga je je heel erg afvragen hoe een bepaald persoon daarop gaat reageren. Als voorbeeld: Katniss wordt aangevallen door de Beroeps. Je gaat je dan echt afvragen ''Wat zou er nu gaan gebeuren, gaat Katniss dit wel overleven?''. Het heeft ook niet zo'n voorspelbaar einde. Het zou bijvoorbeeld voorspelbaar zijn dat Katniss gewoon in haar eentje zou winnen en nooit iets te maken zou hebben met Peeta. Dit is dus niet het geval. Je schrikt ook heel erg als je leest dat ze er giftige bessen bijpakken, dan denk je angstig bij jezelf ''Ze gaan het toch niet echt doen?!''.  


Het opvallendste fragment uit het boek vind ik toch wel als Katniss en Peeta de bessen erbij pakken. Je schrikt dan echt en je bent heel bang dat ze echt zelfmoord gaan plegen. Ze overleven het net op het randje en dan heb je wel echt even een schrikmomentje, omdat ze de bessen al in hun mond hadden toen de Hoofdspelmaker pas zei dat ze hadden gewonnen. 

Dit is een fragment uit het boek. Het boek is geschreven vanuit de ik-vorm. 

Ik geef Peeta's hand een laatste kneepje als waarschuwing, als afscheid, en we beginnen te tellen. 'Eén.' Misschien vergis ik me. 'Twee.' Misschien kan het hun niets schelen als we allebei dood gaan. 'Drie!' Het is te laat om van gedachten te veranderen. Ik breng mijn hand naar mijn mond en werp nog één laatste blik op de wereld. De bessen zijn net langs mijn lippen gegaan als de trompetten beginnen te schetteren. De paniekerige stem van Claudius Templesmith schreeuwt over de muziek heen. 'Stop! Stop! Dames en heren, met veel genoegen stel ik u voor aan de winnaars van de 74e Hongerspelen: Katniss Everdeen en Peeta Mellark! Hier zijn... de tributen van District 12!'
 
    
         ( Bladzijde 315 )




•     Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte opdracht:
2: Zoek een liedje dat op de hoofdpersoon zou slaan.

Ik heb voor het liedje 'Girl on Fire' van Alicia Keys gekozen. Dit omdat Katniss door veel mensen uit het Capitool als het meisje dat in vuur en vlam stond (in het Engels girl on fire) wordt gezien. Ze staat in het Capitool dan ook bekend met deze titel. Deze naam kreeg ze toen ze bij de tributenparade een pak aan had met synthetische vlammen. Daardoor leek het net alsof ze in brand stond. Later bij interviews droeg ze ook nog jurken met synthetische vlammen. 

Dit is de songtekst van Girl on Fire:

She's just a girl, and she's on fire
Hotter than a fantasy, lonely like a highway
She's living in a world, and it's on fire
Feeling the catastrophe, but she knows she can fly away

Oh, she got both feet on the ground
And she's burning it down
Oh, she got her head in the clouds
And she's not backing down

This girl is on fire
This girl is on fire
She's walking on fire
This girl is on fire

Looks like a girl, but she's a flame
So bright, she can burn your eyes
Better look the other way
You can try but you'll never forget her name
She's on top of the world
Hottest of the hottest girls say

Oh, we got our feet on the ground
And we're burning it down
Oh, got our head in the clouds
And we're not coming down

This girl is on fire
This girl is on fire
She's walking on fire
This girl is on fire

Everybody stands, as she goes by
Cause they can see the flame that's in her eyes
Watch her when she's lighting up the night
Nobody knows that she's a lonely girl
And it's a lonely world
But she gon' let it burn, baby, burn, baby

This girl is on fire
This girl is on fire
She's walking on fire
This girl is on fire

Oh, oh, oh...

She's just a girl, and she's on fire

Het past ook goed bij Katniss' karakter omdat ze heetgebakerd is en vaak dingen doet voordat ze erover na denkt. Neem nou dit fragment uit het boek. Katniss moet indruk maken op de Spelmakers die haar een score moeten geven van 1 tot 12. Hoe hoger je krijgt, hoe meer kans je hebt op sponsors.

Ik draai me om naar de Spelmakers. Een paar knikken goedkeurend, maar het overgrote deel heeft alleen nog maar oog voor het gebraden varken dat net op hun eettafel is gezet. 
Plotseling ben ik woedend dat ze nog niet eens het fatsoen kunnen opbrengen om naar me te kijken, terwijl mijn leven nota bene op het spel staat. Een dood varken is blijkbaar belangrijker dan ik. Mijn hart begint te bonken en ik voel mijn gezicht gloeien. Zonder erbij na te denken haal ik een pijl uit mijn koker en schiet hem recht naar de tafel van de Spelmakers. Ik hoor kreten van schrik terwijl ze achteruit deinzen. De pijl doorboort de appel in de bek van het varken en spietst hem tegen de muur erachter. Iedereen staart me vol ongeloof aan.
'Bedankt voor uw aandacht,' zeg ik. Dan maak ik een lichte buiging en loop naar de uitgang, zonder dat iemand heeft gezegd dat ik mocht gaan.


Lange opdracht:
6: Herschrijf de laatste twee bladzijden van het boek, waarbij het slot een heel andere, verrassende wending krijgt.

'Je bedoelt dus eigenlijk dat de afgelopen paar dagen en blijkbaar ook...', Peeta haalt even diep adem en vervolgt zijn verhaal dan. 'alles in de arena... dat dat gewoon een strategie was die jullie samen hadden bedacht?'
'Nee, ehm ik bedoel, ja?', stamel ik. 'Peeta, niet alles, echt niet!' 
'Maar je wist wat je moest doen om te overleven, dat had je al met Haymitch afgesproken, of niet soms?' Ik zie een pijnlijke blik in zijn ogen, alsof hij net iemand heeft zien sterven. 
Een lange stilte volgt.
'Het was allemaal voor de Spelen..' Ik zie hoe Peeta hard zijn best probeert te doen om de tranen die nu in zijn ogen opwellen, te verbergen. Ik wil tegen hem zeggen dat het niet eerlijk is, dat we vreemden voor elkaar waren. Dat het geen zin heeft om van me te houden. Maar voordat ik iets kan uitbrengen draait hij zich om en loopt hij weg. Ik voel me ellendig, wil meteen gaan huilen, maar hou me groot totdat ik terug ben op mijn kamer. Voordat ik het weet, stromen de tranen over mijn wangen. Uren en uren gaan voorbij terwijl ik op mijn bed lig en verlang naar de zoete geur van kaneel die Prim altijd met zich meebrengt. Uiteindelijk val ik in slaap. Ik word gewekt door een langgerekte gil. Ik schiet overeind en ren mijn kamer uit om te kijken waar het vandaan komt. Terwijl ik blind naar het geschreeuw toe ren, bots ik bijna tegen Effie op. Ze ziet nog witter dan normaal en haar pruik zit scheef op haar hoofd. Ze kijkt me aan met een blik waaruit blijkt dat er iets heel ergs gebeurd is. Het dringt eerst niet tot me door dat ze iets probeert te vertellen, maar voordat ze ook maar iets kan uitbrengen, valt ze flauw.
Ik voel paniek in me opkomen, nog meer dan eerst.
Ik denk niet meer na over wat ik aan het doen ben en instinctief sprint ik naar Peeta's kamer. Het eerste wat ik zie is Haymitch' angstige blik.
'Katniss, het spijt me zo,' Verdoofd kijk ik hem aan. 
Hoewel ik nu helemaal niet meer wil weten wat zich achter die deur bevindt, duw ik hem toch open. Ik voel gal en tranen opkomen als ik de kamer binnenloop en zak in elkaar met mijn handen voor mijn ogen.

Daar ligt hij in een misselijkmakende plas bloed.

Híj. Peeta. 


Iris de Jongh, 2D 

donderdag 10 april 2014

Blok 4, opdracht 2

Hoi Senna,
Ik heb je adres ontdekt en ik wil heel graag weten hoe het met je gaat. Ben je goed aangekomen? Hoe is het daar? Ik mis je nu al .. Je bent mijn beste vriendin en het is heel stil in de klas zonder jou. Ik haal alleen nog maar slechte cijfers. Het lukt gewoon niet. Toen mijn moeder vertelde wat er gebeurd was, werd ik verschrikkelijk boos op haar. Hoe kan ze jullie nou het huis uit zetten?! Ik praat nu niet meer met haar. Dit was de druppel. Ik heb het hele verhaal gehoord van twee mensen van Vluchtelingenwerk. Echt vreselijk! Ik kon het gewoon niet meer aanhoren. Ik mis je verschrikkelijk en ik hoop echt dat het goed gaat daar. We gaan nu proberen jou en je familie terug te krijgen. De enigen die me met dit steunen zijn papa en Bob. Ik hoop echt dat het lukt! Ik praat op school ook niet meer en ze hebben al geprobeerd me om te praten, maar dat gaat niet lukken. Alleen als jij terug komt zal ik weer blij zijn.

Liefs, Nienke


maandag 10 februari 2014

Hfd 3, Opdracht 2: De dood van Toetanchamon

Lieve Claire,

Ik heb je veel te vertellen! Ik schrijf deze brief vanuit de gevangenis. Ja, je leest het goed: vanuit de gevangenis. Hoe dit komt zal ik je vertellen. Mijn man was na een van zijn vele jachtpartijen niet terug gekeerd. Ze gingen hem zoeken en vonden hem dood bij een steen. Hij had een gigantische hoofdwond! Ik was hartstikke verdrietig en wilde natuurlijk weten hoe dit was gekomen. Ze stelden vast dat hij van zijn paard was gegooid, tegen een steen aan, maar ik dacht iets anders. Hoe zou het nou kunnen dat je van een rots zo'n diepe wond krijgt en geen schrammen of wonden op je armen eh handen hebt? Als hij zou aangevallen zijn zou hij zich zeker hebben verweerd. Ik vertelde dit aan Oeni en we stelden vast dat de farao wel vermoord moest zijn. Maar ja, door wie? Ik stuurde Oeni meteen op pad om de dader te vinden. Oeni kwam er toen achter dat Horemheb hem vermoord had! Waarom? Ik zal het je vertellen: Toen Achnaton nog leefde had hij soms van die weerzingwekkende buien. Dan deed hij verschrikkelijke dingen en eiste hij het onmogelijke zoals het hoofd van iemand laten afhakken die hem dwarszat. Die avond was Horemheb aan de beurt. Achnaton haalde een pijl en boog, richtte die op iedereen in de kamer en liet de pees los terwijl de pijl gericht was op Pepi, Horemhebs zoon. Horemheb was natuurlijk woedend en wilde Achnaton het liefst vermoorden, maar dat kon niet: hij werd te goed bewaakt. Toen heeft hij maar zijn nazaat vermoord, mijn man dus! Ik ben zo boos op hem, mijn man heeft toch helemaal niks gedaan! Hoe kon hij! Maar nu komt het waarom ik in de gevangenis zit: Eje heeft oen hij de kans kreeg plotseling de macht gegrepen en mij zonder pardon in de gevangenis gegooid. Daar zit ik nu nog steeds. Gelukkig mag ik wel een brief schrijven, maar ze lezen natuurlijk wel voor wie; anders zou ik gewoon een brief naar een andere stad sturen en om hulp vragen. Ik mis mijn man en mijn oude leven. Hoe kom ik uit deze gevangenis?!

Veel liefs van Linda

dinsdag 14 januari 2014

Hfd 1, Opdracht 2

Hfd 1, Opdracht 2 

Als Kirsten thuis komt gooit ze haar weekendtas met een plof op de grond en rent ze naar de woonkamer waar haar vader en Mirjam op de bank zitten te wachten. "Hoe was het op brugklaskamp?" vraagt Mirjam. "Het was zo leuk", vertelt ze enthousiast. "Natuurlijk waren er ook wel dingen niet zo leuk, maar dat hoort erbij." "Fijn om te horen dat je zo enthousiast bent", zegt haar vader. "Leuk om je weer te zien. Het spijt me, maar helaas moet ik nu weg voor mijn werk." Hij geeft Kirsten een kus en loopt daarna weg. Dan kruipt Kirsten lekker tegen Mirjam aan. Meteen begint Kirsten te vertellen. "We zouden eerst eigenlijk met de trein en de boot gaan, maar Lieke, een meisje bij mij uit de klas heeft een hele rijke vader en die had voor ons geregeld dat we met het vliegtuig gingen. Onze mentor, mevrouw Scheltema ging ook mee samen met twee vijfdeklassers: Asha en Adriaan. Het kamp was heel leuk en gezellig, al hebben we ook wel kinderachtige spelletjes gedaan. De dropping was wel heel gaaf! Natuurlijk hebben we ook bonte avond met disco gehad en zijn we nog naar het strand geweest. 's Nachts gingen we lekker keten in de slaapzaal. Ik ben veel opgetrokken met Lieke en Katja. De eerste dag trok ik ook op met Reny, maar die werd naar huis gestuurd omdat ze had gedronken: ze had een fles whisky en die was 's avonds dus leeg!" "Wat een verhaal", zegt Mirjam als Kirsten eindelijk klaar is. "Je hebt het heel leuk gehad, dat hoor ik zo!" "Ja, zeker weten, het was echt heel leuk", zegt Kirsten "En ik heb hartstikke veel zin om maandag echt naar school te gaan! Ik ga nu naar boven om mijn tas uit te pakken." Dan staat ze op, pakt ze haar tas en loopt naar boven.

Door Iris de Jongh 1E

zondag 12 januari 2014

Leesautoubiografie Onderbouw

Leesautobiografie Onderbouw

Toen ik klein was, vond ik het erg leuk om voorgelezen te worden. Meestal was dit niet overdag, maar 's avonds, als ik in bed lag. Mijn vader of moeder las dan meestal voor uit "Honderd verhaaltjes voor het slapen gaan." Dit is een boek met allemaal korte verschillende verhaaltjes. Ik vond het een erg leuk boek en kon 's avonds niet wachten tot het voorlezen begon. Ook vond ik de "Kikker" boekjes erg leuk. Ik had niet voor niets figuren van "Kikker" op mijn bed. We hebben nu nog thuis best veel van die boekjes. Qua muziek was ik best wel fan van K3. Als er een cd op stond ging ik altijd vrolijk meezingen. Mijn favoriete liedje was "De drie biggetjes". Daar luisterde ik het liefste naar. Een aantal dagen per week moest ik naar de oppas toe. Zij had een dvd van een K3 musical. Ook al had ik hem al heel vaak gezien, elke keer vond ik het leuk om opnieuw te kijken. Dit is de songtekst van "De drie biggetjes":

Zag je ooit al zo een wonder, zoveel beestjes bij elkaar
Geen geruzie, geen gedonder, iedereen staat voor je klaar
Dus knor maar lekker met ons mee en trek een gekke snuit
Want wie je bent of wat je doet, dat maakt voor ons niet uit

Refrein:
Welkom, welkom bij de drie biggetjes
Welkom, welkom, wat hebben we plezier
Welkom, welkom bij de drie biggetjes
Kom maar snel naar hier

Ben je sneller dan een haasje, ben je sluwer dan een vos
Iedereen verdient een plaatsje, in het grote dierenbos
Heb je pluimen of een vacht, een zachte rosse huid
Heb je stekels ben je zacht, dat maakt voor ons niet uit

Refrein

Zelfs de vissen in het water delen in het feestgevoel
en de eendjes met hun gesnater, wat een leuke beestenboel
Laat iedereen maar zingen met z'n eigen stemgeluid
al klinkt het soms een beetje raar, dat maakt voor ons niet uit

Refrein

Welkom welkom (welkom, welkom)
Welkom welkom (welkom, welkom)

Refrein 2x

Toen ik naar de basisschool ging, werd er in groep 1&2 al regelmatig voorgelezen. Natuurlijk uit makkelijke boekjes. Ook op school werd voorgelezen uit de "Kikker" boekjes. Dit vond ik natuurlijk erg leuk. In groep 3 leerde ik al best goed lezen. We hadden leesouders en dan moest je gaan voorlezen uit AVI-boekjes. Zo konden we steeds iets beter lezen. We hadden een leeshoekje, waar je mij regelmatig kom vinden. Midden in het jaar ging ik naar groep 4 toe. Daar leerde ik nog beter lezen. In groep 5&6 kon ik natuurlijk goed lezen. In elke klas staat een boekenkast, waar natuurlijk veel boeken in zitten. Als we vrije tijd hadden, pakte ik regelmatig een boekje en begon te lezen. Ik was toen al geïnteresseerd in meiden boeken. Ik las (en lees nu nog) dus graag uit boeken van o.a. Francine Oomen en Carry Slee. 

Ook in groep 7&8 staat een boekenkast. Ik had toen nog steeds voorkeur aan meiden boeken. In groep 7 heb ik "Achtste groepers huilen niet" gelezen, een boek wat me erg raakte. Dit is geschreven door Jacques Vriens. Ik ging steeds meer boeken van hem lezen. Hij schreef ook "Meester Jaap" boeken, die ik erg leuk vond. Ik houd ook erg van "Hoe overleef ik" boeken. In groep 8 las ik "Hoe overleef ik de middelbare school". Dit leek me wel handig om te weten :). Ook boeken als "Spijt" en "Vals" van Carry Slee vond ik leuk om te lezen. Nu houd ik eigenlijk nog steeds van al die boeken, maar ik lees toch het liefst de "Hoe overleef ik" boeken. 

Mijn smaak is in de loop van de jaren niet heel erg veranderd. Ook al zit ik in de iPad-klas, ik lees nog best veel boeken. Heel veel mensen zeggen dat als je in de iPad-klas zit, je geen boeken leest, maar dit is echt onzin. Ik lees evenveel boeken als de mensen die geen iPad hebben. Natuurlijk heb je wel de neiging als je je verveeld om de iPad te pakken, maar dan denk ik bij mezelf: van een boek leer je meer! Ik vind lezen ook heel erg leuk, want als je een leuk en spannend boek leest en je bent helemaal geconcentreerd, kun je helemaal meegaan in het verhaal. Ook vind ik het leuk dat ik bij sommige boeken mezelf in de hoofdpersoon herken. Als er dan tips ofzo bijstaan, is het extra leuk om ze te lezen en op te volgen. Mijn probleem is alleen wel dat als ik een boek niet leuk vind, ik ook geen moeite doe om het goed te lezen. Ik denk dat ik in de bovenbouw veel meer volwassenen boeken ga lezen. Ik weet zeker dat meiden boeken me dan niet meer zo interesseren. Maar tot die tijd houd ik het gewoon bij "Hoe overleef ik". 

Door Iris de Jongh 1E