Hfd 2: "Het mes"
Dagboek:
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maandag 04-06-2013
Oké. Ik maak veel mee op school en thuis en mijn verhalen aan iemand 'vertellen' geeft een goed gevoel. Ik heb het niet heel leuk op school. Ik heb niet echt veel vrienden en ik word vaak gepest en getreiterd omdat ik veel tweedehands spullen heb en draag. Ze noemen me dan "Thomas Tweedehands". Echt gemeen. De grootste pestkop van allemaal is Robert. Vandaag was ik lopend naar school gegaan. Expres, om te laat te komen. Ik probeer vaker te laat te komen, omdat ik bang ben dat ze me opwachten op het schoolplein. Gelukkig stonden ze niet buiten. Ik liep naar binnen, hing mijn jas op en liep de klas in. Eerst kreeg ik een hele preek van de docent over hoe vaak ik wel niet te laat was en toen hij eindelijk klaar was en ik ging zitten, fluisterde Robert: 'Jij komt in de pauze wel aan de beurt'. Ik was natuurlijk heel bang. Toen we na twee lesuurtjes pauze hadden, stonden ze me inderdaad op te wachten. Ze dreigden dat als ik mijn Nederlands antwoorden niet gaf, dat ze me dan in elkaar zouden slaan! Ik was doodsbang, dus ik heb de antwoorden gegeven. Toen ik uit was, ben ik bijna huilend naar huis gegaan. Wat moet ik doen?!
Thomas
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Woensdag 06-06-2013
Vandaag was ik wat vroeger op school. Ik had het gevoel dat ik opgewacht werd en ik had gelijk. Toen ik mijn fiets in de fietsenstalling zette, sprongen er drie jongens achter de bosjes te voorschijn. Je raadt het al: een van hen was Robert. Robert pakte een mes en sneed het touw op mijn bagagedrager los. Eerst sloegen ze me in elkaar. Toen ik met veel pijn op de grond lag was ik het zat: er moest wat gebeuren! Ik werd ontzettend boos en mepte er op los. Toen pakte Robert zijn mes en zei: 'Als je nu de antwoorden van wiskunde niet geeft, krijg je er van langs!'. Maar ja, ik had wiskunde al ingeleverd. Dat zei ik ook, maar ze geloofden me niet. Robert sneed met zijn mes mijn tas open, zoekende naar mijn wiskundeschrift. Natuurlijk vond hij niks. Ze werden alledrie boos en begonnen weer te slaan. Ik probeerde Roberts mes af te pakken, maar kreeg een diepe snee in mijn hand. Het bloedde heel erg en binnen de kortste keren lagen we vechtend op de grond. De Engels docent zag ons en werd heel boos. Wat Robert me toen flikte vergeet ik nooit meer! Hij zei dat het mes van mij was! We werden naar de conrector gebracht. Natuurlijk ging Robert weer heel schijnheilig doen. Hij zei dat ik begonnen was en dat het mijn schuld was. Gelukkig geloofde de conrector mij. Het mes was een duur, Zwitsers zakmes en hij kent onze situatie thuis. Nu heeft Robert voor twee weken corvee, maar ik weet zeker dat ik nog niet van hem af ben.
Thomas
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vrijdag 22-06-2013
Alweer een tijd geleden dat ik in je heb geschreven! Sinds eergisteren is Robert na twee weken verlost van zijn corvee. Gisteren lieten ze me met rust, maar vandaag sloegen ze weer toe. Ik heb nu natuurlijk een nieuwe tas, omdat Robert de oude kapot gesneden had. Ze hebben me weer zo'n rotstreek geleverd! Ze hebben namelijk een beker koffie in mijn nieuwe tas leeggegoten. Ik ben er nog steeds boos over. Toen het gebeurde, keek ik de andere kant op en voor ik het wist, zat mijn hele tas onder de koffie. Ik werd zo boos! Ik heb Robert een trap in zijn maag gegeven en ben weggelopen. Robert ging expres huilen en ik moest naar de conrector toe. Ik heb een hele preek gekregen en als ik dit nog een keer zou doen, dan zou ik geschorst worden! Ik ben Robert en al die anderen pestkoppen echt zo zat! Ik zou Robert zo kunnen vermoor..... Laat ook maar! Nu heb ik gelukkig weekend. Ik hoop echt dat ze me maandag met rust laten.
Thomas
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maandag 25-06-2013
Vandaag was ik te vroeg op school. Per ongeluk, ik dacht dat het later was toen ik wegging, maar ik had het mis. Om 8:25 fietste ik het schoolplein op, en ja hoor, daar stonden ze weer. Dit keer met zijn vijven. Robert natuurlijk vooraan. Iedereen riep naar me: "Hee Thomas Tweedehands!''. Ik negeerde het en liep door. 'Waar denk jij heen te gaan?!' zei Robert. 'Naar binnen' antwoordde ik. Robert liep naar me toe en rukte aan mijn schouder. 'Eerst de antwoorden van aardrijkskunde!!'. 'Ik heb ze niet' zei ik maar vlug. 'Smoesjes! Jij gaat ze nu geven, of je het nu wilt of niet!'. 'Nee, laat me met rust!' Snel liep ik naar binnen. Natuurlijk achtervolgden ze me en......... *RIINGG*. Ik was gered door de bel! Snel liep ik naar de les. In de pauze werd ik gelukkig met rust gelaten. Waarschijnlijk alleen maar omdat er een pleinwacht stond. Toen de bel van het laatste uur ging, sprintte ik snel naar huis. Ik had geen zin meer in de jongens, geen zin meer in de leraren en geen zin meer in mezelf. Hoe moet ik dit gaan oplossen?!
Thomas
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Door: Iris de Jongh 1E
